In onze kring lazen we het boek ‘Een boom vol herinneringen’, over Vos die na een lang en gelukkig leven voor altijd in slaap valt in het bos. De andere dieren missen hun vriend en komen bij elkaar om herinneringen op te halen. Plots begint er een heel klein plantje te groeien op de plek waar Vos onder de sneeuw ligt. Bij elke herinnering wordt het plantje groter en mooier, tot er een enorme boom midden in het bos staat. Een boom vol mooie herinneringen aan Vos.
We vertelden zelf ook over familieleden, vrienden of huisdieren die overleden zijn, schreven een warme herinnering neer en hingen die in onze zelfgemaakte ‘boom vol herinneringen’. Die geven we voor de rest van het schooljaar een mooi plekje in onze klas. Nogmaals bedankt aan de mama van Ruby om ons deze prachtige boom te schenken!
De leerlingen kwamen vanmorgen iets zenuwachtiger de klas binnen dan anders, want... het eerste spreekbeurtje ooit stond op de planning! Die zenuwen waren nergens voor nodig, want ze deden het allemaal fantastisch. Om het ijs te breken oefenden we eerst eens per twee, om nadien de hele klas te laten kennismaken met ons lievelingsboek. Trots op deze kanjers!
