Volgend jaar naar onze school?

Net voor de herfstvakantie staan we steeds even stil bij de mensen of dieren die we verloren zijn. We luisterden naar het verhaal 'Een boom vol herinneringen', over Vos die na een lang en gelukkig leven sterft in het bos. De dieren die hij graag zag verzamelen op de plek waar Vos gestorven is en halen mooie herinneringen op. Ineens komt er een plantje piepen op de plek waar Vos lag. Hoe meer verhalen zijn vrienden vertellen, hoe groter het plantje wordt, tot het uiteindelijk de grootste boom van het bos wordt. Een boom vol herinneringen aan Vos. 

We dachten na over wat ons kan helpen als we verdrietig zijn en testten al enkele ideetjes uit. Iemand een dikke knuffel geven, erover vertellen aan vriendjes, een gezichtsmassage, een verhaaltje om rustig te worden, ... en goten onze eigen ideetjes in een 'troostmachine'. Daarnaast versierden we ook kaarsje ter herinnering aan iemand die we verloren zijn, want ook knutselen kan helpen! We geven dit cadeau aan iemand uit onze omgeving die een lichtje kan gebruiken, en die persoon mag het even bijhouden en het vervolgens ook weer doorgeven aan iemand anders. Zo zullen onze lichtjes hopelijk een hele reis afleggen, die we normaal gezien ook kunnen blijven volgen. Aan iedereen die het lichtje krijgt, wordt namelijk gevraagd om een berichtje of foto te sturen naar de juf. We zijn heel benieuwd waar onze lichtjes overal zullen terechtkomen... 

 

 

De herfst is in het land en dat vierden we.

We verzamelden bladeren en vruchten van beuken, notelaars, eiken, kastanjebomen,... 

Juf vertelde een prachtig verhaal van Kleine Gans en we beluisterden het geluid van deze trekvogels.

We proefden van lekkere verse walnotentaart.

En toen wisten we eindelijk waarom we appels hadden geplukt uit onze schooltuin. Ze gingen in de pers! We herhaalden de onderdelen van de vrucht. Er werden teams gemaakt die ook doorschoven: een team waste de appels schoon en gaf ze door aan de schillers, een team verdeelde de bekers, een team versneed de appels en een team techniekers moest uitzoeken hoe die onderdelen van de centrifuge in elkaar staken. Het oordeel was unaniem: heerlijk, dat pure appelsap!

" "