Met een weekje vertraging: het 'korte' overzicht van week 17:

Een week waarin we twee nieuwe woorden leerden: 'vier' en 'touw'.

Daarbij vertellen dat we nog een aantal 'moeilijke' buikjes zullen tegenkomen.

Zorg maar dat je ze kent ;-)

Die buikjes schrijven, dat lukt vrij goed, want we hangen gewoon twee andere lettertjes aan elkaar.

Maar enkele kinderen zaten vol ongeduld te wachten om hun naam te leren schrijven.

Daarom leerden we ook de letters 'c' en 'x'. Zo kunnen Lucas, Axelle, Maxillio en Alexander hun naam in schrijfletters schrijven.

Ook uitkijken naar het rekenen boven de 10, en ook dit kwam deze week aan bod.

Eerst leerden we de getallen van 11 tot 20 goed kennen, via voorwerpen, via getalbeelden en ook de cijfers leerden we schrijven. We telden met sprongen van 2, en gingen zelfs even op pad om de huisnummers te bekijken. Ook deze maken telkens sprongetjes van 2. Daarna waren de oefeningen in het rekenboek iets makkelijker.

Maar we mochten ook voor het eerst 2 getallen optellen, zodat de som meer dan 10 was.

Al waren de oefeningen voorlopig nog heel gemakkelijk: 10 + 3 of 3 + 10 had al snel geen geheimen meer.

Zouden de min-oefeningen ook zo gemakkelijk zijn?? Dat zien we volgende week...

In de groentencarrousel gingen we ook deze week weer dansen.

Deze keer waren het vele volksdansjes.

De kinderen genoten met volle teugen van deze 'oude' dansjes.

Ook leerden ze over de eerste hulp, de dokter en de ziekenwagen.

Wat moeten we doen wanneer iemand in gevaar is.

We leerden hen hoe ze naar de ziekenwagen moesten bellen...

En hoe we de eerste zorgen zelf kunnen toedienen bij een klein wondje...

In de W.O. les leerden we over de verschillende vormen van water: vloeibaar, vast en gasvormig.

Kan je water in je hand dragen? Natuurlijk, als je een ijsblokje neemt.

Kan water vliegen?? Jazeker... via het experimentje waarbij we water lieten koken merkten de kinderen dat het water plots uit de pot was weg gevlogen. En wanneer het botst tegen een koude spiegel of tegen een koud raam, dan zien we het water plots terug in vloeibare toestand... Precies toverkunst...

En wist je dat in de natuur water dezelfde vormen kan aannemen? Verbazing alom!

In de lessen godsdienst leerden we ons lichaam wat beter kennen:

Met een tong konden we proeven (hoe eng was dat: mond open en hopen dat we iets lekkers mochten proeven...)

Met onze neus konden we ruiken (peper is lekker pittig in de neus)

Met onze handen konden we voelen (Aaa, een spin!!! Of nee... het was een bolletje wol)

Met onze oren hoorden we een heleboel geluiden...

Met onze ogen konden we goed kijken welke verschillen er op het bord te zien waren...

Maar was als ons lichaam niet altijd meer doet wat we zouden willen. 

Soms kent ons lichaam ook enkele grenzen. Sommigen kunnen niet vlot praten (anderen dan weer te vlot ;-) )

En er zijn ook mensen die niet meer kunnen stappen. Kunnen die dan helemaal niets meer??

De papa van Mauro kwam in de klas vertellen over zijn ongeval, over zijn grenzen, maar maakte de kinderen duidelijk dat hij ook nog heel veel dingen kan, misschien wel meer dan de meester (want die heeft de Mont Ventoux nog niet opgefietst…)

Een hele zinvolle week, met een mooi slotverhaal...

Met dank aan Henk Beyaert om even tijd voor ons vrij te maken...